Zaterdag 27 april 2019
Vanmorgen won de behoefte aan reizen met de camper. We hebben lang genoeg thuis in en rond het bed geleefd.
Als eerste lieten we het oude water weglopen en sloegen vers water in. Omdat Duitsland, richting Sauerland, ons doel is, besloten we om minimaal te tanken. (Nederland €1,50 en Duitsland €1,23)
Met een rustige gang van zo’n 90/100 kilometer gingen we langs Amersfoort, waar de vlag, vanwege Koningsdag, hoog boven de stad hing, richting Arnhem. Ons doel was Datteln, een plaats waar we wilden kijken naar de liftbrug voor boten en rustig genieten van het restaurant bij de camperplaats. We hadden weer het geluk dat we te maken kregen met een wegafsluiting, we moesten U4 volgen en daardoor kwamen we toch nog in de buurt van ons doel. In de buurt, want we hebben het niet gehaald. We moesten een brug oversteken en de maximale hoogte was 2,50. Wij waren te hoog.
Als je zoveel moeite moet doen om ergens te komen en je wordt tegengewerkt, dan is er maar één oplossing: wegwezen.
Ons nieuwe doel was een plekje in Attendorn, bij restaurant Roscheid. De omschrijving was zo positief. We reden de route en in de buurt kwamen we een bord van de Attenhöhle tegen, langzaamaan kwam het besef dat we hier eerder waren geweest. Alleen nu kwamen we van een andere kant, een smalle weg en een stevige helling, wat je niet wil ervaren, gebeurt. We kregen een tegenligger en we konden met veel moeite elkaar passeren. Zij ging ongeveer 40 meter achteruit op de steile helling en wij reden op twee centimeter van de bergwand. Boven op de berg hebben we een plekje gevonden en hebben we ons geïnstalleerd.
Halverwege het schrijven van dit stukje besluiten we in het hotel te gaan eten. We nemen beide de schnitzel van het huis, ik de normale en Hanna de kleinere variant. Het verschil was minimaal, maar in prijs scheelde het veel. Het begon te regenen daarom liepen we rechtstreeks terug naar de camper. Hier konden we uitbuiken van een heerlijke maaltijd. Nu, met een lekkere nespresso, even voor de buis nagenieten van alles.
PROBLEMEN 1
We staan hier gratis en we hebben ook stroom van het huis. Dus koel/vrieskast, kachel, boiler en koffieapparaat aangesloten. Sh..dediu…, de koel/vrieskast werkt niet op 230V. Eerste actie was het nakijken van de zekering, oké. Tweede actie was het doornemen van de handleiding, geen advies, of toch??? Er wordt geschreven over te weinig spanning. Ik ga experimenteren. Kachel, boiler en koffieapparaat uitgezet en…… Ja, hij doet het. Nu ook de kachel aanzetten, alles doet het. Het koffieapparaat gaat nu ook aan. Alles werkt nog. Het laatste is de boiler………..de koel/vrieskast stopt en schakelt over op gas.
Zondag 28 april 2019
PROBLEMEN 2
Gisteravond, toen ik even wilde kijken of ik ook de boiler had aanstaan, wees ik naar de schakelaar van de kachel/boiler. Spontaan gaf deze de geest, geen knipperend licht, geen groen of geel licht, zelfs geen rood licht. In het pikkedonker naar buiten, om, in de regen met een zaklampje, de zekeringen te controleren. Deze waren in orde. Terug naar binnen en het boek erbij pakken en zoeken naar de juiste bladzijde. Er stonden allerlei soorten problemen die je zou kunnen ervaren en ook hoe je deze problemen kon oplossen.
Spontaan stoppen: vuil – verstopte luchttoevoer – geen water in het systeem – leegloop – verstopte luchtafvoer – kortsluiting – oververhitting.
Mijn schat ging op het instrumentenpaneel kijken of zij de oorzaak of een hint kon vinden. Allerlei vragen werden gesteld en daardoor liepen we het hele paneel nog eens door. Niets.
Plots ging het lichtje van de kachel/boiler weer aan: het was dus een kwestie van oververhitting.
De zekerheid dat er vannacht niets fout kon gaan heeft er mede voor gezorgd dat we een heerlijke nachtrust hadden. Rond 6.30 uur werden we wakker en in alle rust konden we aan ons ochtendritueel beginnen. Het ontbijt bestond uit thee en lekkere beschuitjes met suiker en jam. Binky, onze hond, kwam onmiddellijk aangelopen en maakte duidelijk dat hij er ook bij hoorde. Nadat we nog een tweede kopje thee en koffie hadden gedronken besloten we om een klein stukje te gaan lopen. Voor negen uur liepen wij al in het bos. Het is mooi om te zien hoe hier het voorjaar vorm krijgt. Ook Binky geniet van deze omgeving, alleen jammer dat hij aangelijnd moet zijn.
Maandag 29 april 2019
Gisteren nog een heerlijk dag niets doen en kleine stukjes wandelen. Binky is overdreven blij, hij rent rondjes om ons heen en daagt ons uit. ‘s Avonds een eenvoudige doch lekkere maaltijd gemaakt en gegeten: gebakken aardappeltjes met zuurvlees. Daarna gekeken naar het programma met Jan ter Louw.
Na een heerlijke nachtrust een eenvoudig ontbijt en een korte ochtendwandeling met de hond: het is buiten erg nat. We maakten ons klaar om te vertrekken en even na negen uur reden we weg, richting Biggeblick, een uitkijktoren bij de Biggesee.
We hadden weer het aloude geluk dat onze Becker-navigatie zij dat we het zelf moesten uitzoeken, daarom de navigatie van de IPhone ingeschakeld. Het ging, ook al werden de straten smaller, allemaal goed, totdat we een zijweg ingingen en uitkwamen in een kleine woonwijk met erg smalle straatjes. Nog eens goed kijken wat we verkeerd hadden gedaan, stom!!!!!! De navigatie stond op lopen en mijn vinger had niet de juiste regel aangetikt. Na herstel kwamen we via normale wegen op de plaats van bestemming, een parkeerplaats naast de camping aan de Biggesee.
Na een flinke klim kwamen we op de plaats van bestemming en konden genieten van een magnifiek panorama.
Dit is een gebied waar je makkelijk een paar dagen kunt verblijven. Caravan of camper op de camping en lekker fietsen, wandelen, zeilen, zwemmen of genieten van een rondvaart.
Onze volgende stop was Olpe, deels om te lozen en ook om even de stad in te gaan. Heel bewust hebben we niet gekozen voor de camperparkeerplaats, maar voor de reguliere parkeerplaats. (Willen we blijven staan dan kunnen we achteraf nog een kaartje omwisselen). Een leuke stad die je uitnodigt om je geld uit te geven. Bijna alle huizen zijn bekleed met leisteen en zien er goed onderhouden uit. De vriendelijkheid van autorijders is een ware verademing, zij geven, ook al steek je op de verkeerde plek over, altijd volledige voorrang.
Terug bij de camper kreeg Binky, hij had liggen slapen, zijn beloning en dronken we een kopje koffie. Hanna ging naar de kassa om het parkeren te betalen en had het geluk dat de dame achter de kassa de kaart al had vrijgegeven. We konden zonder betalen vertrekken.
Onze volgende plek, Freudenberg, wordt onze volgende overnachtingsplek. Morgen gaan we de stad verkennen, nu genieten we alleen van de rust en de ongedwongenheid van de omgeving.
Dinsdag 30 april 2019
Een paar uur nadat ik gisteren mijn schrijven weer had geplaatst, begon het te regenen, motregen, stortregen en gewoon regen. We hebben het allemaal gehad. Daarnaast hadden we weinig tot geen bereik met de schotel, konden dus nauwelijks tv kijken, daarom maar lekker gelezen (Dan Brown) en Hanna was bezig met haar haakwerk (olifant). ‘s Avonds nog een hapje met wijntje en een spelletje gespeeld.
Vannacht was het fris, maximaal 10 graden, waardoor we vanmorgen weer voor acht uur gegeten hadden.
De uitdrukking ‘na regen komt zonneschijn’ doet zich vandaag gelden. We mogen genieten van vogelgeluiden op een prachtige zonnige dag. Een heerlijke start om even rond het vijvertje (was voorheen een openlucht zwembad) te lopen, Binky los mee. Hij genoot ook en ontdekte aan de overkant dat de vijver wel heel makkelijk bereikbaar was. Net voordat hij echt ging zwemmen konden we hem terug roepen.
Toen we naar de Altstadt wilden gaan, kregen we van een oudere man het advies om via het Kurpark te lopen. Het is wat steviger, maar vanaf dit park heb je een prachtig uitzicht over de Altstadt. Na het nemen van de nodige foto’s liepen we via de zigzag paadjes naar beneden.
Bij de afdaling kon je, door de zwervers tussen de struiken, constateren dat de naam Freudenberg niet voor iedereen was weggelegd: (Freude-genoegen en Freuden-lekkernijen).
Terug bij de camper konden we genieten van het zonnetje en hebben we weer mogen genieten van de rust. Later op de dag met Binky aan de achterkant de berg opgelopen, in het begin vol enthousiasme en later deed hij me denken aan de batterij-reclame van Duracell.
Aan het eind van de middag lekker aan het water gezeten met een goed glas bier en konden we heerlijk filosoferen over de nadelen van het ouder worden. Nu zitten we binnen en gaan beginnen aan de voorbereidingen voor het avondeten.
Woensdag 1 mei 2019
In de ochtend leek alles nog goed te gaan. Later op de dag konden we alleen maar richting thuis rijden, ook nu weer om gezondheidsredenen.