2015 FRANKRIJK

We willen Frankrijk ervaren en kiezen voor een reis langs de buitenkant. We beginnen vanuit het binnenland, langs de Duitse kant.

  • Donderdag 25 juni 2015

De afspraak om de camper op te halen is gemaakt. Maandagavond halen we hem op. De komende week moeten we de afvoer van de vuilwatertank repareren, de hendel moet vastgezet worden.
Ook moeten we de vaste spullen weer inladen, gastank, water e.d. Kleding en etenswaren komen als laatste
Voor de tolwegen hebben we een badge gekocht, hiervoor moeten we nog een bestand aanmaken. Het kost natuurlijk iets meer, maar het gemak is ook fijn.

We denken nu dat we richting Etival-Clairefontaine zullen gaan en langs de Franse grens gaan zakken.

  • Woensdag 1 Juli 2015

Afgelopen maandag hebben we samen de camper opgehaald. Toen we het terrein opgingen zagen we hem achter het raam staan. Het is nog steeds niet te geloven dat dit nu van ons is. Netjes weggereden en naast het huis geparkeerd.
Toen we het besluit namen om de camper op te halen, wisten we nog niet dat het zo warm zou worden. Eigenlijk staat hij naast het huis, hebben we een paar dingen erin gezet en wachten we op de mogelijkheid om in een koelere omgeving de gasflessen e.d. te plaatsen.
Onze KIKA-knuffel heeft een vaste plek gekregen.
Over een week gaan we weg, richting Frankrijk. Onze zoon en schoondochter verblijven de komende weken, samen met hun hond, in ons huis. Als Hanna en ik terug zijn, zullen we in het nieuwe huis van hen aan de slag moeten. Een tweede leuk vooruitzicht.

  • Donderdag 2 Juli 2015

Vandaag, in een erg warm Purmerend, hebben we de gastank aangesloten en gezorgd dat de hendel voor de vuilwatertank weer op zijn plaats zit. Een vies klusje, omdat je deels onder de wagen ligt en eerst alles moet schoonmaken.
De huishoudaccu was weer aangesloten, lichten deden het en koelkast werkte. Vannacht vergeten het binnenlicht uit te doen. Mijn buurman liet me dit vanmorgen vergeten. Gelukkig hebben we een paneel dat zorgt dat de accu’s niet leegraken.
Bij het openen van de deur trad het alarm in werking. Snel op het juiste knopje gedrukt. Nu beginnen we het alarmsysteem te begrijpen. Je kunt aan de knipperlichten zien of het alarm erop gaat of eraf gaat.

  • Vrijdag 10 juli 2015

We hebben de afgelopen dagen al van alles ingepakt. Vandaag afgerond met de fietsen op de drager zetten ( iets dat nog niet vanzelf gaat), watertank gevuld en de laatste etenswaren voor vandaag en morgenochtend ingepakt.
Om 15.00 uur vertrokken uit Purmerend. Natuurlijk een verkeerd tijdstip, maar dat maakt niet uit. Vanaf het moment dat je achter het stuur kruipt is het vakantie. Door fileproblemen hebben we gekozen om nog in Nederland te overnachten. We kwamen uit op de camperplaats Budel, kosten € 8,50. Omdat we een paneel op het dak hebben, bewust geen stroom en WiFi afgenomen ( € 3,50 besparing).
Een groot grasveld met rijstroken voor de camper. Een omgeving waar je makkelijk de nacht kunt doorbrengen.

  • Zaterdag 11 juli 2015

Terwijl ik de hond uitliet, was Hanna begonnen met de voorbereidingen van het ontbijt. Niet slecht zo’n gekookt eitje met een sneetje brood.
We vertrokken rond een uur of negen, richting Maastricht – Luik – Luxemburg en dan richting Epival. De nodige keren gestopt, een luxe die je met een camper hebt, en zonder haast gereden. In de buurt van Metz besloten we van de snelweg af te gaan en kozen de weg binnendoor. Onderweg even vers fruit en verse groentes ingeslagen en dan maar weer verder.
Het is warm en dat vraagt ook het nodige begrip van jezelf en van je partner.
We hebben, omdat we er langs kwamen, in Millery aan de Moezel gestaan (wel in Frankrijk). Heerlijk aan het water gestaan en er waren geen kosten. Ongelooflijk, maar waar.

 

Zonsondergang 110715

Met de achterkant tegen de rivier. Een uitzicht om van te dromen. Dit is leven!

Gratis overnachting

  • Zaterdag 12 juli 2015

We hebben een uurtje nodig om ons te wassen, te eten, hond uitlaten en alles inpakken. Dit zonder ons te moeten haasten. We vertrokken om 8 uur richting Epinal om daarna door te gaan richting Belfort.
Bewust gekozen om niet over de autoweg te rijden. In Nancy werden we geconfronteerd met verkeerstechnische ontwikkelingen welke niet in het navigatiesysteem waren opgenomen. Men had besloten om de weg gedeeltelijk onder het centrum te leggen; maximale hoogte was drie meter. Wij zijn net twintig centimeter hoger. Achteruit kon niet, eenrichtingsverkeer. Alleen de busbaan bleef over. Een leuke ervaring om gewoon achter een bus aan door het centrum te rijden.
Al snel waren we weer in de natuur en we konden het niet laten om naast een veld met zonnebloemen te stoppen en er een paar foto’s van te maken.DSC_0010

Normaal zie je de velden vanuit de route peage, en zijn ze niet tastbaar. We bleven stug doorrijden en rond 12 uur kwamen we in Charmes. Hier hadden we gisteren willen stoppen om te overnachten.

 

DSC_0037DSC_0036
Het is geweldig om binnendoor te rijden, maar je hebt dan heel veel tijd nodig om daar te komen waar je wilt zijn. Dan maar even wat sneller. Grote weg richting Belfort en dan zakken de Jura in. Bonlieu was ons doel en dat hebben we gehaald. Een prachtige route waarbij snelheid en bochtenwerk goed op elkaar moesten worden afgestemd. In het begin reden we vooraan in de file , maar even aan de kant en we reden achteraan. Prachtige bergwanden, stevige bochten en duidelijke hellingen maar, steeds met magnifieke vergezichten. Even wat meer comfort voor € 22,50, een warme douche, bijvullen water en telefoon en iPad weer opladen. Voor het eerst op blokken gaan staan, de grond loopt wel erg af. Wederom mogen we niet klagen.

Bonlieu_1

Ga je staan en zie je dit vanuit je voorruit! Het kan toch niet beter.

  • Zondag 13 Juli 2015

Een rustdag. Gewoon lekker de fiets pakken en kijken wat we tegenkomen. We hebben ons niet voorbereid op hetgeen we willen zien, dus elke dag is een verrassing. Zo ook vandaag. We besloten linksaf te gaan, maar na één kilometer ging het omhoog, de Cauberg was er niets bij. Daarom omgedraaid en rechtsaf gegaan. Een paar mooie foto’s van deuren gemaakt toen we zagen dat er een klein straatje was dat richting waterval ging.

 

DSC_0062
Geweldig, een heel klein beetje klimmen en toen ging het vanzelf. Na een fikse afdaling kwamen we op een parkeerplaats, waar met bewondering naar ons werd gekeken. Achteraf duidelijk, wat omlaag gaat, gaat ook omhoog.
De wandeling was gewoon mooi, veel kleine watervallen en kleine stroompjes. Onze hond vond dit geweldig.

Bonlieu

Helaas waren we niet op de juiste wijze gekleed en moesten we onze wandeling beperken tot een afstand van ongeveer vier kilometer. We hadden verkeerde schoenen aan.
Terug bij de auto hebben we de rest van de dag niets gedaan, alleen geluierd.

 

  • Dinsdag 14 Juli 2015

Vanmorgen rond negen uur vertrokken we en reden richting Gex. Een weg waar onze stuurmanskunst behoorlijk op de proef werd gesteld. De ene s-bocht werd door een nog scherpere bocht opgevolgd. Het ene vergezicht overtrof het andere vergezicht.  Onderweg regelmatig gestopt, vanwege een markt of een vergezicht. Tot onze verbazing waren de winkels open, en dat op 14 juli.
We hebben een dag nodig gehad om ongeveer 150 kilometer verder te komen. Op dit moment gaan alle beelden nog door mijn hoofd.
We hebben een plek gevonden in Bourg en Bresse, achter de Monastere de Brou, volgens de campergids zou dit achter het busstation moeten zijn. Die plek is echter gesloten en vervangen voor deze plek, kosten nul euro.

Bourg en Bresse Hier mochten wij op uitkijken.

We wilden even richting centrum lopen, maar onze hond gaf na 500 meter aan dat zijn batterij leeg was. Alles was, vanwege 14 juli, gesloten. Gelukkig was er één terrasje open, 14 juli blijft een feestdag voor de Fransen. Na een drankje terug richting camper en daar in het park gaan zitten.
In gesprek gekomen met de buren, zij hebben een echte camper en zijn de hele wereld rond geweest. Hun kinderen hebben het geluk gehad dat zij met hun ouders de wereld hebben mogen verkennen. De kinderen studeren nu, maar de dochter vertelde ons dat zij later haar kinderen ook deze opvoeding gaat geven. Dit zijn wereldburgers met een Franse nationaliteit.
Rond 8 uur had Hanna toch nog iets te eten geregeld.

  • Woensdag 15 Juli 2015

Vanmorgen lekker vroeg wakker en met de hond naar de bakker gegaan. Een leuke tippel, maar je doet twee dingen tegelijk: werken aan je gezondheid en de hond uitlaten. Een extra voordeel is dan gelegen in het feit dat er bij terugkomst koffie is.
Iets later op de ochtend zijn we met de fiets het centrum ingegaan. Natuurlijk hadden we weer het geluk dat er een markt was, een echte grote markt. De warmte weerhield ons van het inslaan van allerlei lekkernijen, de koelkast is klein en niet echt koud. Onze hond had het weer moeilijk, daarom lieten we hem in een fontein zwemmen. Het positieve effect was van korte duur. We hebben nu een karretje gekocht, zodat hij in een bak meegenomen kan worden. Hij vindt het fijn, bij het fietsen in een tas en bij het wandelen in een bak.

DSC_0175 Zijn dag kan niet meer stuk.

 

 

 

Ondanks de vele oude huisjes, valt de stad een beetje tegen. Ditzelfde geluid kregen we van veel andere mensen (met een camper) te horen. Voor ons was dit een teken om in te pakken en verder te gaan. Richting Vaison-La-Romaine. Tot Lyon gingen we over de autoroute en daarna de groene route.

20150717_105408

We kwamen in Roussillon en volgden de bordjes richting camping. We hebben gezocht, maar we kamen nergens. Toen maar richting Ville-Sous-Anjou, ergens in ons hoofd kwamen de lekkere wijnen naar boven. Helaas, je kunt je noodlot (bij wijze van spreken) niet ontvluchten. Geen wijnstok te vinden, maar gewoon een buurt waar een enorme rust heerst. Ons adres was: Rue d’Ecole! Inderdaad, naast de school. Zelfs in een vakantie neem je, ongewild, je werk mee. Helaas mochten we niet lozen, er werd gewerkt aan de afvoer.
Een plek met alle voorzieningen, ook stroom, voor nop. Een omgeving die je het gevoel geeft dat je echt alleen op de wereld bent, totdat die tweede camper arriveert. Een Frans stel, waarvan de vrouw aan het telefoneren was en bleef. Ze gaf gedurende dat gesprek aanwijzingen aan haar man, hoe te parkeren, hoe eten te regelen en tijdens dat eten bleef ze bellen. Wij wisten niet dat iemand zo lang kan bellen. Ook hier kun je spreken van noodlot: de man, dat zag je, had zich bij alles neergelegd, hij had zijn strijd gestreden.

Donderdag 16 Juli 2015

Vanmorgen vertrokken vanaf de camperplaats bij de school. De aanslag van hitte hebben we overleefd en we hopen dat we het iets koeler gaan krijgen. Om zeven uur was het al weer 25 graden. Langs de rivier afgezakt en vanwege onze interesse een camping in Tournon opgereden, kosten bijna 25 euro. Wat een verademing, een verkoelend briesje. We komen alle drie weer bij. We weten nog niet wat de rest van de dag gaat brengen.

DSC_0205 Het was een heerlijk plekje aan de rivier.
Eindelijk kan ik weer met mijn IPad op internet, hier is WiFi.
Nadat we ons geïnstalleerd hadden, even de tijd genomen om op adem te komen. Vervolgens dachten we even de stad door te lopen, maar dat bekende noodlot liet weer van zich horen: van 12.00 tot 14.00 is alles gesloten.

DSC_0198 Verschillende huisjes hadden een zo’n ronde toren op het dak.

Terug naar de camping en gezocht naar verkoeling. Omdat we internet hebben, hebben we maar eens gekeken wat we de komende dagen aan temperatuur kunnen verwachten. Gemiddeld 36 graden, niet mis. Onze hond heeft nu al ongelooflijk veel moeite met dit weer, voor hem is het een straf. Op grond van dit alles ons programma aangepast: morgen proberen we Montirat te bereiken, zodat we daarna kunnen doorrijden richting Atlantische kust. We willen in het weekend beginnen aan de rit langs de kust en hebben hoge verwachtingen van Bretagne.
Vanavond lekker bij “le clocher” gaan eten, een aanrader mocht je in de buurt zijn. Een goede wijn, een goed menu en een heerlijk kaasplanken toe, voor de ongelooflijke prijs van nog geen 40 euro, totaal voor twee personen.

  • Zondag 19 Juli 2015

Het was ondraaglijk warm, we praten over ochtendtemperatuur van 38 graden. Dit werd ons te veel, daarom besloten we om de oversteek naar de Atlantische kust te maken. Maar eerst een tussenstop in La Garde Viaur.
‘s Morgensvroeg om 8 uur zaten we in de camper en vertrokken via prachtige wegen richting Millau en Albi. Zo min mogelijk gebruik makend van de grote snelwegen.
onderweg in FrankrijkVia de D534 reden we naar de D15, een aanrader om te rijden: geweldige vergezichten, magnifieke rotspartijen en veel bochtenwerk. Via de N88 zakten we richting Millau, waar we even de klim op de snelweg A75 mochten maken. Natuurlijk, en niet als een van de langzaamste, hebben we die top gehaald. Na de afdaling, want daar wil je ook van genieten, overgegaan naar de D911 en allerlei kleine wegen richting La Garde Viaur (Montirat) gereden. onderweg in Frankrijk_1We zouden bij familie op bezoek gaan, maar we wisten niet wat dat inhield. Ware stuurmanskunst, veel geluk en vriendelijke weggebruikers hebben ons geholpen het doel te bereiken. Een weg steil omhoog, even breed als mijn auto, en een enorme landbouwmachine tegenover ons. Een brug als wegversmalling en precies 10 centimeter speling. Een viaduct dat volgens de omschrijving niet hoog genoeg zou zijn en geen mogelijkheid tot keren.

We hebben het gehaald en ‘s avonds gezellig met de familie gegeten. Er was vier dagen lang een middeleeuws dorpsfeest, vanwege het zoveel honderdjarig bestaan. Om tien uur zaten we op een terras, 37 graden met een warm briesje, pas aan ons hoofdgerecht. Die nacht hebben we, zonder straatverlichting een helling afgefietst, waarbij we alleen maar moesten remmen. We begrijpen nu dat de dorpelingen ons voor gek versleten.

De volgende ochtend waren we weer om negen uur aan het rijden, ditmaal volgens de routeplanner. Ook nu weer kwamen we op wegen die in het niets verdwenen en dat deed ons besluiten om even de snelweg te nemen, richting Bordeaux. Bij Bourg Sur Garonne hadden we een prachtige locatie gevonden. Helaas bleek later dat we daar niet meer mochten staan en we waren genoodzaakt om een andere plek op te zoeken. Het waren twee verschillende werelden.
Op de plek aangekomen, raakten we in gesprek met een Fransman, hij gaf ons prachtige tips voor onze reis.

 

DSC_0224

We mochten niet op het plein staan, wel in een perk iets verderop. Dat was echter geen straf.

20150718_205817

De volgende ochtend vertrokken we uit Bourg en gingen richting Vendee. Een stevig stukje rijden, minder interessant wat natuur betreft. Onderweg gelukkig een leuk plekje gevonden, hier waren beeldhouwers bezig om hun ideeën in kalkzandsteen uit te drukken. Helaas hadden we niet onze iPad bij ons, waardoor foto’s nu nog ontbreken. Ook het gegeven dat er geen stroom of internet is, werkt in ons nadeel. Hier moeten we van leren (trial and error).
Het is niet mogelijk om met gps in onze verouderde routeplanner te werken en hierdoor kan het voorkomen dat we de juiste locaties niet kunnen invoeren en niet kunnen vinden. Onze eerste plek was l’Aiguillon Sur Mer, helaas de camperplaats was verdwenen. De volgende keus was La Tranche Sur Mer, een overvolle plek. Zo volgde de ene na de andere camperplaats, veel is verdwenen of aangepast. Uiteindelijk hebben we een plekje gevonden in Port-Bourgenay, al is het weer een plekje ver weggestopt. Het is niet te begrijpen dat er zo veel verschillen zijn in de benadering van campergasten. Stroom, gelimiteerd in tijd, water, gelimiteerd in tijd. En dan nog wat ze er voor durven vragen, van nul euro ongelimiteerd tot vijf euro voor maximaal drie uur.
Morgen gaan we weer voor een plaats waar we voldoende tijd hebben om onze telefoon en iPad op te laden.

  • Maandag 20 Juli 2015

Gisteravond zijn we vanuit onze weggestopte camperplaats, waar menige Fransman verontwaardigd over deed en een enkele landgenoot alleen maar kwaad zijn vuil kwam lozen alvorens verder te rijden, gaan wandelen. We kwamen bij de kust aan, nogmaals, zoiets doet je alles vergeten. Wat de zee met een kustrand kan doen en hoe een avondzon hiermee kan spelen. Foto’s van onszelf met een zeekust als achtergrond konden dan ook niet uitblijven.

Zoals gewoonlijk hadden we weer beslist waar we heen zouden gaan en we kwamen weer ergens anders uit.
Op de kaart is de kust van Bretagne zeer gevarieerd en we willen daar zoveel mogelijk variaties van waarnemen. Gevolg was dat we uiteindelijk naar Baden reden, naar een camping met alle voorzieningen.
Gelukkig voor ons was de receptie gesloten en moesten we minimaal een half uur wachten. We besloten over de camping te wandelen en te kijken naar een leuk plekje. We waren snel uitgekeken en besloten dat wij dit niet wilden, te veel huurhuisjes en huurtenten waardoor er permanent animatie was.
We zochten een plekje elders en hebben het gevonden op een camperplaats, dicht bij de kust. Het enige nadeel is dat WiFi niet functioneert.
Lekker alles neergezet, op blokken, een beetje opgeruimd en gewoon gezellig wat gedronken.
Morgen zien we weer verder.

  • Dinsdag 21 Juli 2015

Gisteravond lekker met de hond gaan wandelen richting zee (baai). DSC_0307Het was eb en veel bootjes lagen dan ook op het droge. Als je ziet welke bomen aan de rand van de baai groeien, voel je je als persoon nietig.DSC_0302

 

Misschien dat we later nog foto’s toevoegen om duidelijk te maken wat we bedoelen. We kwamen in de haven van Port Blanc en besloten om, voor de volgende ochtend (vandaag dus) een boottocht in de Golf Du Morbihan,rondom Ile Aux Moines, te reserveren.

 

20150719_141922Port Blanc.

Vanmorgen lekker met zijn drietjes richting haven gelopen en de boot genomen.

 

Ondanks het slechtere weer toch een boottochtje gemaakt.20150721_094923

Na twee uur varen door dit mooie gebied kwamen we in de haven van het eiland aan. Ook hier weer genoten van allerlei vergezichten en toevalligheden. Het bezoek hebben we afgerond met een lekkere maaltijd aan de haven, een aanrader voor iedereen. Met de veerboot gingen we weer terug naar Port Blanca.

De camper ingepakt en opnieuw geprobeerd om Camaret Sur Mer te bereiken. Maar het lot bepaalde weer anders: boze boeren hadden uit protest de doorgang rondom een knooppunt afgesloten met brandend hooi en andere rommel (un sigarette est €0,35 et un litre lait est €0,28).
DSC_0427We werden verplicht om te rijden en kwamen uit in Locronan. Ze zeggen dat dit een van de mooiste dorpen van Frankrijk is. Iedereen kent het chauvinisme van de Fransen, maar hierover hebben zij niets overdreven. Het kon vandaag dan ook niet uitblijven: een paar lekkere bieren (triple en rouge) uit de regio op een terrasje in de zon en naast de kerk.DSC_0464 Ik ben elke dag opnieuw blij met hetgeen wij mogen ervaren.

Morgen gaan we verder met het dorp te bezoeken en misschien bereiken we dan wel ons doel.

  • Woensdag 22 Juli 2015

Gisteren spraken we al over het lot, vandaag hadden we het geluk dat er in het dorp een antiekmarkt was. Gezellig en druk, met prijzen die een veelvoud zij van de Nederlandse rommelmarkt. Het was leuk en gezellig.
Tegen de middag camper ingepakt en gekeken waar we heen zouden gaan, ons doel van de afgelopen dagen hebben we links laten liggen. Saint Pol De LéonWe kozen voor Saint Pol De Léon.
DSC_0474Onderweg nog een keer gestopt om een prachtige kerk met triomfboog te bezoeken.

 

Ongelooflijk hoe de Keltische invloed in de kerk hier is en hoe deze invloed op een totaal andere wijze zichtbaar is. Gisteren was de Keltische ínvloed in de kerk veel duidelijker waarneembaar.
Dit stadje ademt een totaal andere sfeer uit, kan, na gisteren en vanmorgen, ook niet anders. De mooie gebouwen zijn beperkter in aantal. De kathedraal liet nog minder Keltische invloed zien. Deze kathedraal had een wand waarachter menselijke schedels in kleine kistjes lagen, sommige waren ruim 500 jaar oud.
Een conclusie is duidelijk, Frankrijk is een prachtig land en verschillende delen van Frankrijk zullen wij daarom dan ook in de toekomst opnieuw bezoeken. Het grote verschil zal dan gelegen zij in het feit dat we maar één gebied voor langere tijd bezoeken, we willen dan veel meer zien.

  • Donderdag 23 Juli 2015

Gisteravond een lekker stuk langs de kust gelopen, richting bloemen(schier)eiland. Jammer we troffen weinig bloemen aan, maar struikelden wel over de konijnen. De grilligheid van mooi groen en stoere rots vormt een lust voor het oog en die zie je dus ook in bloemen en konijnen op een schiereiland van niets. De teleurstelling van de bloemen hebben we dankzij al het andere niet kunnen ervaren.Terug bij de camper een lekker glaasje bier met stukjes kaas, dat blijft het leven kleur geven.
Het was ‘s nachts te merken dat we bij zee stonden. Het koelde stevig af en daar hadden we niet op gerekend.
De volgende ochtend rond tien uur waren we weer onderweg. Richting Cap Fréhel via mooie steden, een prachtige kust, dus met mooie routes en prachtige vergezichten. Van Cap Fréhel gingen we richting Rouen en zijn bij afslag 39 van de A84 gestopt. Lang genoeg gereden en dus tijd voor het zoeken van een parkeerplek. Na de afslag gestopt en gezocht naar een plekje, keuze één was tien en keuze twee was twintig kilometer rijden. Besluit genomen en weer de weg op, een paar meter na de eerste bocht: camping municipal. Logisch dat we hier stopten en moesten lachen om de hele situatie. C’est la vie.

  • Zondag 25 juli 2015

Vanuit de camping aan de A84 zijn we verder gereden, richting kust van Normandië. Niets is zo veranderlijk als een mens, dat zijn wij dus ook. Bij Cabourg de kust bereikt en genoten van de mooie vergezichten. Jammer, de hond mag nergens aan het strand komen, ook niet ‘s avonds laat.
Vlak langs de kust doorgereden naar Honfleur. Gereden op wegen met haakse bochten en stevige, onverwachte hellingen. Soms met de wagen dwars door zo’n klein stadje gereden, waarbij het vaker millimeterwerk was.
Honfleur was ons doel voor die dag en we zijn blij dat we die keuze gemaakt hebben. Wat een prachtig stadje, mooie oude gebouwen en veel kleine kromme straatjes. Lekker rondgelopen en veel foto’s gemaakt.
‘s Nachts begon het te regenen en te stormen. Het werd echt slecht weer. Hierdoor besloten we om verder richting België te gaan.
Oostende stond op ons programma, dat werd, vanwege het slechte weer, Antwerpen. Daar was het niet veel beter, dus de weg naar huis was gauw genomen
In Nederland wordt code rood afgegeven, met datzelfde weer moesten we gewoon in Le Havre de brug over. We mogen echt wel zeggen dat we, achteraf, blij zijn dat we heelhuids thuis zijn gekomen. De storm waarin we reden was niet mis.