2017 WAARHEEN LEIDT DE WEG – I

MAANDAG 14 AUGUSTUS 2017

De afgelopen weken hadden we even het idee dat we onze camper wilden verkopen. Deze onrustige periode hebben we overleefd. Vanmorgen zijn we gestart met het inpakken en ordenen van de camper, halverwege de middag zijn we vertrokken. Het eerste stuk weer een routeplanner die niet functioneerde, het waardoor is onduidelijk.
Onze belangrijkste vraag was: “waarheen leidt de weg die wij zullen gaan?” Wordt het Lelystad, Harderwijk, Maassluis, Hoek van Holland,……….. Het werd slot Loevenstein, in de buurt van Gorinchem. Even later begon onze routeplanner weer tegen ons te praten, hij had door dat we ook zonder hem kunnen reizen.
Op de parkeerplaats bij het slot stonden de campers achteraan. Een logische plek, want dan ben je de gewone automobilisten niet tot last. We zagen een leuk plekje en gingen daar staan.
Onmiddellijk kwam de egoïstische plichtsgetrouwe Nederlander met moeite uit zijn camper op ons afgelopen, niet om ons welkom te heten, maar om mij de les te lezen. ‘Ik ontnam de mensen het zicht op het kanaal, niet dat hij er problemen mee had. Er mogen maar vier campers staan, niet dat hij er problemen mee had.’
“Er was maar één camper van waaruit je mogelijk zicht had op het kanaal, dat was de zijne. Er was maar een reiziger die iedereen moest laten weten dat hij nergens problemen mee had. Juist dat was die plichtsgetrouwe Nederlander.”
Overigens stond nergens aangegeven dat er maar vier campers mochten staan, er stonden er acht.
Morgen gaan we het slot met een bezoek vereren en daarna zien we wel weer wat er gaat gebeuren. We begonnen de avond met een wandeling naar het slot en bij terugkomst hadden we het recht van een lekker glaasje wijn wel verdiend. Achterover leunend, hapje, drankje en een blaffende hond. Hij waarschuwde ons voor de onverwachte confrontatie met drie enorme bruinzwarte stieren, een wijnvat zou tussen de horens kunnen staan. Je staat direct op en dan besef je dat er een hek tussen de stieren en jou staat.

DINSDAG 15 AUGUSTUS 2017

De ochtend begon met een korte fietstocht, de overtocht naar de bewoonde wereld was pas vanaf 10.30 uur mogelijk. Terug bij de camper konden we eerst genieten van een paar echte regenbuien. Rond 11 uur werd ons, door de weergoden, de mogelijkheid geboden om naar het slot Loevenstein te lopen. Een bezoek dat de moeite waard is, ook voor ouders met kinderen.
Terug bij de camper lekker gegeten en alles voor vertrek weer geregeld. We staan nu in Blegny bij de mijn. Morgen gaan we ondergronds, en vandaag alvast het mijnwerkersbier uitproberen.

WOENSDAG 16 AUGUSTUS 2017

Ook in mijn leven speelt mijn vader een grote rol; niet alleen omdat hij mij ooit gezegd heeft dat ik alles mocht, behalve zwerven, maar ook omdat hij wilde (gelijk mijn moeder) dat ik ging doorleren.
Mijn vader was mijnwerker en hij heeft, naar ik weet, nooit verzuimd. Hij werd, net als honderden andere mijnwerkers, met vervroegd pensioen gestuurd, waardoor zij nooit hun maximale pensioen konden krijgen. Ook hij was een niet erkend slachtoffer van de mijn, pas sinds kort hebben de oud-mijnwerkers erkenning en recht op uitkering gekregen.
Na ons bezoek aan de mijn in Blegny heb ik nog meer waardering gekregen voor het werk van mijn vader, hij werkte tussen de pijlers. Dankzij zijn harde werken hadden zijn kinderen de mogelijkheid om een andere toekomst op te bouwen.
Ik kan een ieder aanraden om deze mijn te bezoeken en hopen dat zij Rudi als begeleider krijgen. Hij weet alles in het perspectief van onze huidige 21e eeuw te plaatsen.
Na afloop alles in gereedheid gebracht en vertrokken richting zuid België. Vannacht staan we bij de Barrage de Nisramont. Morgen beginnen we met het bezoeken van brouwerijen, de eerst is LACHOUFFE.

DONDERDAG 17 AUGUSTUS 2017

Vanmorgen vertrokken we richting Villers-devant-Orval. Het bezoek aan de abdij en, indien mogelijk, ook de brouwerij. Het laatste lukte niet.
Als je ouder wordt, heb je niet alleen meer herinneringen, ook je ervaringen zijn in die jaren gegroeid. In de tijd dat ik in een internaat woonde, kwam mijn vader elke tweede zaterdag op bezoek. Hij werd, door een van de broeders, steevast ontvangen met een flesje bier, een flesje dat ik nog nooit had gezien. Vandaag lopen we door de abdij van Orval en zie ik dat groene flesje staan: speciaal gebrouwen voor intern gebruik en bekend onder de naam “groene Orval”. Helaas zal ik dat biertje nooit proeven. Gelukkig konden we wel een paar flesjes Trappist Orval kopen.
Na de abdij gingen we op weg naar de brasserie van LACHOUFFE. Een tegenvaller, enorm commercieel en volgens mij koop ik dit bier in Nederland al goedkoper. Voor de zekerheid hebben we toch maar een paar flessen gekocht.
Na afloop vertrokken we richting Maboge, een klein gehucht aan het water. Luifel uit, stoeltjes neerzetten, flesjes Orval en stokbrood met streekkaas, een beter leven kan men zich niet wensen.

VRIJDAG 18 AUGUSTUS 2017

Vanmorgen vertrokken richting Aubel, waar mijn favoriete drankwinkel staat, Stassen. En inderdaad, alle bier dat we tot nu toe gekocht hebben, is hier goedkoper. Een reden om onze voorraad aan te vullen. Op naar Purmerend.